Cóż, choć raz pomieszam kolejność wizyt, bo nie chcę, by moje wspomnienia z dzieciństwa związane z Lavoûte-Chilhac były opowiadane w tym samym czasie, co inne wizyty. Zanim udaliśmy się do Lavoûte-Chilhac, zatrzymaliśmy się u producenta Saint-Nectaire, jednego z 5 serów AOP w Owernii.

Uwaga: ten wpis na blogu jest częścią „Road Trip we Francji” zrobionego w sierpniu 2020 roku. Aby przeczytać poprzednie części, kliknij tutaj: #1, #2, #3, #4, #5, #6, #7, #8, #9 i #10

Część 1: Dziennik podróży
Część 2: Porady praktyczne

Część 1: Podróż

Saint-Nectaire ze zbyt dużą ilością białka

W Owernii istnieje 5 serów PDO, ale my wybieramy wizytę w gospodarstwie produkującym Saint-Nectaire. Szczególnie interesuje nas zwiedzanie bardzo starych piwnic, w których fermentuje się ser. Niestety, nie wolno nam już tego robić z powodu Covid i z powodu fali upałów. Rolnicy nie chcą otwierać piwnic (i wpuszczać do nich ciepła), a sery muszą być fermentowane w temperaturze najlepiej 13 stopni.

Za to możemy na żywo oglądać jak powstaje ser Saint-Nectaire (przypominam, że jest to ChNP). Krowy mleczne wydają się żyć tutaj szczęśliwie, ponieważ aby uzyskać tę chronioną nazwę pochodzenia, duża część paszy dostarczanej krowom musi być świeża i pochodzić z tego regionu. Co więcej, producent ten robi wszystko, aby nawet zimą jego krowy miały dostęp do najlepszej jakości trawy, instalując oborę o wysokim stopniu zaawansowania technologicznego, co pozwala im na optymalne osuszanie, a jednocześnie sprawia, że są zdrowe.

Dojenie odbywa się dwa razy dziennie, więc producent również dwa razy dziennie produkuje sery. Świeże mleko jest mieszane z koagulantem, którego nazwy nie pamiętam. Całość jest prasowana, następnie solona, a następnie umieszczana w piwnicach. Piwnice są bardzo stare, a więc już pokryte grzybami, które są niezbędne do dojrzewania naszych serów.

Sery sprzedawane w gospodarstwie są ogromne, w cenie 17 euro, pokryte szarą warstwą, charakterystyczną dla serów z Saint-Nectaire wytwarzanych jeszcze w tradycyjny sposób (sery przemysłowe miałyby lekko pomarańczową warstwę).

Decydujemy się kupić tylko pół sera za 9 euro i jesteśmy zbyt szczęśliwi, aby zjeść kolację z czarnej kiełbasy wieprzowej z Périgord + Saint-Nectaire z Owernii.

Kiedy przychodzi czas na degustację, JB mówi mi, że lepiej usunąć skórkę, ja obrażam się mówiąc, że z nią jest lepsze. On i tak próbuje ją zdrapać. I tu tragedia: na papierze, w który owinięty jest ser, zauważa karczochy. Po bliższym przyjrzeniu się, wiele, wiele larw radośnie błąka się po naszym Saint-Nectaire. Z falą upałów i serem, który zbyt długo przebywał w bagażniku samochodu, łańcuch chłodniczy nie jest już respektowany, ale hej… Waham się między zemdleniem a przepompowaniem żołądka

Kontaktujemy się z rolnikiem i pytamy czy zginiemy 😀 on proponuje nam wymianę lub zwrot pieniędzy. W końcu wszystko ląduje w koszu, a ja robię notatkę, żeby poprosić mojego lekarza o antidotum, kiedy się z nim spotkam.

Po tym doświadczeniu, od teraz będę jadł tylko sery przemysłowe, a skórki wyrzucał do końca życia 😀

Noc gwiazd

Aby zakończyć ten rozczarowujący dzień, idziemy na „noc gwiazd” zorganizowaną przez klub astronomiczny (długo oczekiwana wizyta), aby odkryć, że niebo jest w połowie zakryte.

Jestem w złym humorze, bo nie dość, że zjadłem larwy, to jeszcze celowo musieliśmy spać w Formule 1, żeby być najbliżej miejsca do oglądania gwiazd. Nie muszę dodawać, że czystość pozostawia wiele do życzenia, ludzie już niczego nie szanują. Na szczęście w każdym pokoju jest umywalka.

Dodatkowo upał sprawia, że widoczność jest mniej optymalna. Zaobserwowaliśmy 0 spadających gwiazd, ale w zamian, dzięki udostępnionym przez klub teleskopom, udało nam się zobaczyć Saturna i Jowisza. To jest magia!

Stowarzyszenie zorganizowało imprezę bardzo dobrze, stawiając wszędzie strzałki do parkowania, organizując mini-konferencję z projektorem na temat planet i sposobów obserwacji nieba, wspaniałych wolontariuszy, dezynfekując teleskop po każdym użyciu. Brawo !

Zresztą z gwiazdami nigdy nie mieliśmy szans, możemy być w najlepszych miejscach na świecie do ich obserwacji, na środku pustyni (Atacama, Salt, czy Saraha) czy na szczycie góry, ale chmury czy księżyc w pełni zawsze będą nam przeszkadzać 😀 Chyba przestanę planować wieczory z gwiazdami, bo gdy oczekiwania są zbyt duże, zawsze się rozczarowujemy.

Le Puy-en-Velay

Następnego dnia, żeby nie mieć słońca na twarzy przez wiele godzin, położyłam się na tylnym siedzeniu, w trybie „Uber” 😀 Mam alergię na słońce (tak to prawda, zapytaj mojego lekarza), więc to nowe miejsce w cieniu odpowiada mi o wiele bardziej ahahah

Koronka klockowa

Kiedy 23 lata temu byłam w Owernii, odwiedziłam centrum nauki koronki klockowej. Nie znałam tej techniki w ogóle, a tak mnie zafascynowała, że musiałam do niej wrócić. Ponieważ nie zrobiłam żadnych zdjęć tego miejsca, nie mam pojęcia, gdzie to centrum się znajdowało. Najwyraźniej mam cztery opcje w okolicy:

• centrum nauczania koronki kl ockowej w Puy-en-Velay
• muzeum Wyrobów Koronkarskich w Retournac
• narodowe Konserwatorium Koronki w Le Puy-en-Velay
• lub hotel lace w Puy-en-Velay

W celach praktycznych odwiedziliśmy Bobbin Lace Teaching Center, nie do końca to miejsce, które odwiedziłam, ale i tak bardzo mi się podobało. Posiadają kolekcję prac, które wygrały konkursy koronkarskie. Trochę trudno jest docenić techniczną stronę tych prac, kiedy nie wie się, jak samemu je wykonać. Dziś nie ma studentów, więc zainteresowanie wizytą jest mniejsze.

Jest tam bardzo ładny film, który wyjaśnia, dlaczego Le Puy-en-Velay stało się centrum koronki. Dawniej handlarze sprowadzali koronki z Włoch i jeździli po całej Francji, aby je sprzedawać. Zatrzymali się w Puy-en-Velay, jednym z ważnych początków dróg do Composteli. Popyt był tak duży, że kobiety w Puy-en-Velay zaczęły uczyć się tej techniki i same ją wykonywać. Było to ważne źródło dochodu w miesiącach zimowych.

Na ulicy możemy zobaczyć kilka handlarzy, którzy nadal wykonują koronki klockowe. Sprzedają swoje kreacje na metry. Nie wahaj się zadawać pytań, są bardzo uprzejmi i będą w stanie wyjaśnić Ci więcej: zawsze pracujemy z 4 wrzecionami w tym samym czasie. Zawsze powinieneś patrzeć na projekt, a nie na swoje palce. Kiedy znasz ściegi na pamięć, zwykle twoje palce będą w stanie odtworzyć te ściegi i podążać za wzorem samodzielnie. Tkactwo” odbywa się poprzez krzyżowanie wrzecion, więc bardzo łatwo jest również poprawić swoje błędy, po prostu je rozkręcając.

Dla początkujących, którzy zaczynają z 4 wrzecionami, mogą to być liczby 1,2,3,4… i nauka rozpocznie się od bardzo prostej formuły w rodzaju: 1 na 3, 4 na 2, 2 na 3… itd. Całość mocowana jest za pomocą szpilek (inaczej nie byłoby możliwe wykonanie otworów w środku koronki). 23 lata temu, podczas wizyty, mieliśmy dostęp do tego modelu dla początkujących i mogłam sama utkać 2mm koronki 😀 Teraz myślę, że wraz z Covid, tego typu demo nie będzie już dostępne dla turystów, niezależnie od centrum nauczania. Te 4 adresy, które podałem powyżej, oferują kursy, jeśli jesteś zainteresowany. Czas ten waha się od kilku godzin do kilku dni. Na mojej liście życzeń znajdują się kursy stolarstwa, kaletnictwa, druku na tkaninach i koronki klockowej.

We Francji jest miejsce o nazwie Château Dumas, które oferuje kursy z pełnym wyżywieniem. Najlepsi artyści i rzemieślnicy na świecie przyjeżdżają, aby przez tydzień uczyć konkretnej techniki.

Drogi do Composteli

Le Puy-en-Velay jest popularnym punktem startowym, wśród 4 najbardziej znanych tras Camino de Compostela we Francji. Znajduje się tu nawet biuro Chemins de Compostelle. Na tej trasie będziemy przejeżdżać przez kilka wiosek na Camino de Compostela, ale zawsze trzeba się wspinać i wspinać. Jak tylko pojawia się droga z Compostelle, która przechodzi obok, nagle miejsca te przestają być dostępne dla samochodów, trzeba iść pieszo :'(

Na szczęście w Puy-en-Velay można wspinać się powoli. Najpierw z centrum miasta do katedry Notre-Dame-du-Puy, gdzie znajduje się Czarna Madonna.

Jadąc do Le Puy-en-Velay, nie można przegapić ani pomnika Notre-Dame de France (po prawej stronie), ani kaplicy Saint-Clair d’Aiguilhe (po lewej stronie). Z daleka oba miejsca wydają się zupełnie niedostępne, ale na szczyt prowadzą schody. Nie wchodziłam na szczyt Kaplicy, ale na Statuę, na którą wchodzi się z Katedry, która jest już dość wysoko, nie cierpiałam zbytnio mimo fali upałów.

Wejście na pomnik kosztuje 4 euro. Na szczęście można się wspinać bez zakładania maski (biorąc pod uwagę wysiłek fizyczny). Jednak podczas zwiedzania wnętrza posągu trzeba będzie założyć maskę.

Ze szczytu widać wyraźnie kaplicę Saint-Clair d’Aiguilhe i schody, które do niej prowadzą.

Po drugiej stronie widzimy piękną Katedrę i piękne czerwone dachy miasta. W oddali widzimy wiele gór, jest wspaniale!

Na to nie wygląda, ale posąg jest bardzo duży. Możesz wznieść się do gwiazd. Widok z gwiazd nie jest najlepszy, a schody prowadzące na górę są niewielkie.

Wieczorem odbywają się tam iluminacje, ale ponieważ Puy en Velay jest tylko małym przystankiem na naszej drodze do Gorges de l’Ardèche, nie jestem w stanie powiedzieć, czy warto, czy nie. W każdym razie, to bardzo piękne miasto i jeśli lubisz koronki, to jest to miejsce, w którym powinieneś być.

Reszta naszej przygody jest tutaj

Część 2: Praktyczne wskazówki

Przydatne linki

• 4 tygodnie podróży samochodem po Francji : szczegółowy program i mapy tutaj
• Punkty te są częścią +800 miejsc turystycznych we Francji, które polecamy. Aby uzyskać dostęp do bezpłatnych map Google z 800 miejscami, o których mowa, kliknij tutaj
• Więcej informacji o naszej wypożyczalni samochodów w Leclerc tutaj

Budżet

• Saint-Nectaire u producenta: od 9 do 17 euro. Wizyta bezpłatna
• Noc gwiazd: za darmo
• Centrum nauczania koronek: 4,5 euro
• Wstęp do Notre-Dame de France: 4 euro/osoba
• Parking: bezpłatny w weekendy

Porady

• Polecamy parking Marché Couvert, jest tam dużo cienia i znajduje się kilka minut spacerem od atrakcji turystycznych.
• Punkt widokowy, z którego można zobaczyć zarówno Notre-Dame de France, jak i Kaplicę, znajduje się wzdłuż Avenue de Bonneville.
• Jest jeszcze jeden punkt widzenia (patrz zdjęcie), nie wiem jak nazywa się ten pomnik, widziałem wielu turystów. Z tego miejsca można zobaczyć jednocześnie Notre-Dame de France, Katedrę i Kaplicę.