Właśnie spędziliśmy 2 tygodnie w Wenecji. Oczywiście pracujemy w tym samym czasie, więc w rzeczywistości spędziliśmy tylko 5 dni na zwiedzaniu jak największej ilości rzeczy w mieście, w tym 2 pełne dni na obowiązkowe miejsca.
Według mnie, oto obowiązkowe rzeczy do zrobienia w Wenecji w ciągu dwóch dni:
- Plac Świętego Marka: ogromny plac turystyczny
- bazylika św. Marka: wszędzie złote mozaiki
- pałac Dożów: wystawne pokoje, zdobione od podłogi do sufitu
- Most Westchnień: łączy stare więzienia z celami przesłuchań w Pałacu Dożów, można po nim chodzić podczas zwiedzania Pałacu Dożów, ale poza tym można go zobaczyć z dwóch innych mostów
- Most Accademia: z którego roztacza się najlepszy widok na Wenecję
- Most Rialto: most z sklepami
- Przejażdżka gondolą: aktywność turystyczna, ale bardzo przyjemna, ponieważ pozwala odkryć małe kanały, do których nie można dotrzeć w inny sposób
I moje najlepsze widoki panoramiczne
- Z dzwonnicy na placu św. Marka (10€/osoba, przejazd windą)
- Z dzwonnicy kościoła San Giorgio Maggiore (6€/osoba, przejazd windą). Na wyspę można dostać się łodzią nr 2
- Z domu towarowego T Fondaco dei Tedeschi by DFS (wstęp wolny)
Więcej o tym opowiadam w tym dzienniku podróży
Część 1: Dziennik podróży
Część 2: Porady praktyczne
Część 1: Podróż
Plac św. Marka
Bazylika San Marco
Jest to oczywiście punkt kulminacyjny całej Wenecji. Plac ten jest ogromny, a bazylika św. Marka jest naprawdę najpiękniejsza, najbardziej złota, najbardziej centralna. Jest to jedna z najważniejszych bazylik na świecie, ponieważ przechowywane są w niej relikwie świętego Marka, jednego z czterech ewangelistów.
Jeśli jest powódź, to właśnie tutaj widać ją w pierwszej kolejności. Tak więc w dniu naszego przyjazdu, mimo że woda ustąpiła, nadal było kilka kałuż, a Wenecjanie natychmiast wystawili małe, zdejmowane mostki, aby turyści nie zamoczyli sobie stóp. Zauważamy też kilku turystów uzbrojonych po kolana (w rodzaj plastikowych worków w formie butów pewnie dostarczonych przez ich hotele). Wszyscy wydają się być gotowi i przyzwyczajeni do acqua alta.
Bazylika San Marco dominuje nad placem. Jego fasada z pięknie złoconymi łukami zawsze robi na mnie wrażenie, gdy przechodzę obok. W tym roku wnętrze jest w remoncie, więc można zwiedzać tylko szczyty (Muzeum Świętego Marka, 5€/osoba), ale widok i tak jest w pełni satysfakcjonujący. Część przy wejściu, całkowicie odnowiona, mieni się tysiącem świateł. Za bardzo przypomina mi Hagia Sophia w Istambule. To miejsce ma w sobie niesamowitą energię, naprawdę mi się podoba!
Wnętrze jest również pokryte mozaiką, ale będzie jeszcze ładniejsze, gdy zostanie w 100% odnowione i odpowiednio oświetlone. To, co podoba mi się we Włoszech, to fakt, że struktura bazylik jest taka, że można bezpiecznie zwiedzać chodniki z góry, zarówno w celu zobaczenia kopuł, jak i tarasów. Z góry mamy widok na małe przejścia, których z niższego piętra byśmy nie zauważyli.
Gdy wchodzimy na taras, stajemy twarzą w twarz z czterema absolutnie wspaniałymi końmi. To są kopie. Wewnątrz znajdują się oryginały – cztery antyczne posągi koni z odlewu miedzi, będące częścią kwadrygi, która niegdyś zdobiła hipodrom w Konstantynopolu.
Mamy widok na zegar astronomiczny, który nadal działa bardzo dobrze. Dzwoni i wyświetla czas co 5 minut. Z powodu powidoków nie jest już możliwe zwiedzanie wnętrza, ale z tarasu Bazyliki bardzo dobrze widać bicie dzwonów, dwa posągi trzymające młot sprawiają, że dzwony biją.
Skrzydlaty lew: jest przedstawieniem ewangelisty św. Marka i symbolem ochronnym miasta Wenecji. Często ozdobiony jest aureolą, towarzyszy mu księga lub miecz, umieszczony między przednimi łapami. Miecz oznaczał stan wojny, a księga stan pokoju. Skrzydlaty lew jest obecny wszędzie, ale szczególnie na Placu św. Najpiękniejszy z nich, złoty, znajduje się na bazylice, a drugi najpiękniejszy, jest po jej prawej stronie, obok Pałacu Dożów.
Plac otaczają sklepy z pamiątkami i luksusowymi wyrobami, a 3 tarasy restauracyjne konkurują z fortepianami, a nawet kwartetem, grającym muzykę światowej sławy. Zanim jednak usiądziecie, przyjrzyjcie się uważnie menu – spritz kosztuje tu 15 €, podczas gdy prawie wszędzie indziej w mieście 5 €.
Strona campanile (czerwona dzwonnica) jest widoczna z daleka i oferuje panoramiczny widok na Wenecję za 10€/osoba. Widok ma wysokość 10 (małych) pięter, ale na szczęście można do niego wjechać windą. Plotka głosi, że schody, które są bardzo wąskie, zostały skazane na zniszczenie, ponieważ pewnego dnia utknął na nich amerykański turysta. Mamy dużo szczęścia, bo liczba turystów jest ograniczona (w środku Covida było nas 10 osób na 24 uprawnione), a godzinę po naszym przejściu miasto jest całkowicie spowite mgłą, nie widać nic na 50 metrów, podczas gdy w czasie naszej wizyty świeciło słońce. Na przykład co! W październiku, mgła może utrzymywać się przez wiele dni, więc sprawdź prognozę pogody zanim zdecydujesz się na płatne panoramiczne widoki.
Tuż obok znajduje się Pałac Dożów. Ja już odwiedziłam kopię w Las Vegas ahahah Przynajmniej w Las Vegas można było posiedzieć na sztucznym tarasie, a w Wenecji taras jest niedostępny dla turystów 😀
Opłata za wstęp wynosi 25€/osoba, ponieważ obejmuje 4 miejsca i nie możemy postąpić inaczej:
- Pałac Dożów
- Muzeum Correr
- Muzeum Archeologiczne
- Biblioteka Marciana
Nie odwiedziliśmy ich z powodu braku czasu, ale jeśli odwiedzisz wszystkie i poświęcisz czas na przyjrzenie się szczegółom, zajmie Ci to cały dzień. Dla bezpieczeństwa zwiedzamy Pałac Dożów zaraz po otwarciu (9 rano). Nasze wysiłki, aby wstać wcześnie opłaciły się, ponieważ jest to najczęściej odwiedzany zabytek (wraz z bazyliką) i nawet w środku Covid, zawsze są turyści. Była to oficjalna rezydencja dożów Republiki Weneckiej, a także miejsce reprezentacji jej najważniejszych instytucji. Był to budynek administracyjny, więc nie ma tam tak dobrej atmosfery jak w bazylice.
Mimo wystawnych pokoi, zdobionych od podłogi do sufitu, nie jestem pod takim wrażeniem, stwierdzam, że są w Wenecji inne pokoje, które mają więcej duszy niż ten pałac.
Pułapką, której należy unikać, jest przesiadywanie w małych salach („wow, to jest piękne!”), podczas gdy w miarę zwiedzania sale stają się coraz większe i bardziej imponujące. Wszyscy tłoczą się w pierwszej dużej sali, podczas gdy sala obok jest dwa razy większa.
duża Izba Rady 
Most Westchnień
To jest Most Westchnień widziany z Ponte della Paglia. Most ten łączy Pałac Dożów z budynkiem Nowego Więzienia.
Przydomek „Most Westchnień” pochodzi z okresu romantyzmu i odnosi się do westchnień więźniów, którzy wychodząc z Dworu Pałacowego przekraczali kanał w drodze do więzienia.
Zamknięty i zadaszony, składa się z dwóch korytarzy oddzielonych przegrodą. W ten sposób przechodzisz przez most korytarzem i wracasz do Pałacu drugim korytarzem. Ponieważ most jest w całości zadaszony, ładniej wygląda widziany z zewnątrz niż od środka 🙂
Zwiedzanie więzienia nie bardzo mi się podoba i z ulgą opuszczam to nieszczęśliwe miejsce i kieruję się do wyjścia.
Szczególnie miła jest kawiarnia przy wyjściu, nie wiem, czy można się tam dostać bez zwiedzania Pałacu, ale już widzę siebie odkładającą komputer do pracy. Najlepiej podziwiać schody znane jako „Schody Gigantów”, ozdobione posągami Marsa i Neptuna. Każdy szczegół jest starannie wykonany, spójrz na wzory na każdym stopniu.
Przejdźmy teraz do najważniejszego przystanku w Wenecji: Mostu Akademii
Most Akademicki
Ten most nie jest szczególnie ładny, ale widok z niego jest moim ulubionym w Wenecji. Czy wolisz z mgłą czy bez?
Moją ulubioną rzeczą do zrobienia jest siedzenie z przodu łodzi nr 1 (turyści walczą o to strategiczne miejsce) i spacerowanie tam i z powrotem wzdłuż Grand Canal. Uwielbiam patrzeć na fasady weneckich domów. Jest tak ładny, że chyba wybiorę 2 lub 3 i odtworzę je w papierze.
Most Rialto
Most ten jest najsłynniejszym w Wenecji. Jest piękny na żywo, ale strasznie trudny do sfotografowania, bo jest ogromny. Podobnie jak na starym moście we Florencji, na samym moście znajdują się sklepy, co jest bardzo miłe. Struktura jest nieco inna niż we Florencji: trzy przejścia dla pieszych, jedno pośrodku między dwoma rzędami sklepów. W XIV wieku było to centrum otwartej giełdy Rialto, gdzie handlowano akcjami statków. Teren wokół niego jest bardzo turystyczny i luksusowy
Obok znajduje się luksusowy dom towarowy z niesamowitym tarasem. Możesz wejść na nią za darmo i oglądać most i Wenecję z góry. Gorąco polecam!
Wieczorem ten dom towarowy świeci tysiącem świateł, jest bardzo ładny.
Kolejny punkt widokowy, który gorąco polecam, znajduje się na następnej wyspie:
Wyspa San Giorgio Maggiore
Ta wyspa nie ma nic szczególnego (ah jeśli wystawa zdjęć), ale można wjechać windą na szczyt wieży kościoła (6€/osoba) i mieć panoramiczny widok na główną wyspę. Oto timelapse, który udało mi się zrobić:
Jest to miejsce, w którym warto być, aby obejrzeć zachód słońca.
Przejażdżka gondolą w Wenecji
Przejażdżka gondolą jest obowiązkowym punktem programu dla turystów. Każda gondola kosztuje około 25.000€ i zawsze jest wykonywana ręcznie (w Wenecji znajduje się warsztat gondolowy, który można zobaczyć z daleka). W chwili obecnej większość gondoli jest zaparkowana wzdłuż linii brzegowej z powodu braku turystów. Ciężki cios dla gondolierów.
Ceny są stałe: 80€ za gondolę za 30 minut w ciągu dnia (do 6 osób) lub 100€ za 35 minut wieczorem. Gondole odjeżdżają z Grand Canal lub z zakrętu małego, niespodziewanego kanału. Czasy są ciężkie, więc wszyscy gondolierzy oferują nam zniżki bez otwierania ust, więc udało nam się wypłynąć za 50€ za 30 minut, z chytrym przejściem przed mostem Rialto na Grand Canal. Nie bierzcie gondoli z Grand Canal, ponieważ przy przepływających dużych łodziach, gondolier będzie potrzebował 15 minut, aby poczekać na innych, zanim wślizgnie się do małego kanału. Wsiądźcie do gondoli bezpośrednio z małego kanału. Trasa rejsu będzie zależała od miejsca, w którym znajduje się Twój gondolier, więc nie wahaj się zapytać o więcej informacji na temat zabytków, które będziesz mógł zobaczyć.
Łodzie te są zaskakująco stabilne i bez problemu pokonują wąskie przesmyki. Są tam jednokierunkowe kanały i będąc tak blisko wody mamy lepszy widok na budynki i drzwi z tyłu, całkowicie zjedzone przez wodę. Wszyscy gondolierzy znają się i pozdrawiają się nawzajem, gdy przechodzą obok, jest to super urocze.
Choć dziś ich rola jest głównie turystyczna, gondole były głównym środkiem transportu w Wenecji.W XVIII wieku kanały zapełniły się gondolami.
Wjechaliśmy gondolą pewnego dnia, gdy woda była wyjątkowo niska, odsłaniając kilkucentymetrowe muszle przylegające do ścian. Wydzielało to bardzo nieprzyjemny zapach w miejscach ahahha. Nie wiem, czy gondolier ma śpiewać, nasz niewyraźnie nucił, jakby dla zmylenia nudy. W każdym razie, był to bardzo przyjemny spacer i unikalny sposób na odkrycie małych kanałów, które w inny sposób nie są dostępne.
Jeśli jesteś liczny, 80 € jest szybko warte, ale jeśli jesteś tylko 2, przyznaję, że jest to zbyt wysoka cena. Można skorzystać z usług Viatora (firma Tripadvisor): 30€/osoba lub Civitatis, aby podzielić się swoją gondolą za 33€/osoba
Next : dziennik podróży pełen mniej znanych, ale bardzo ładnych miejsc w Wenecji : 3 i 4 dzień w Wenecji (Włochy) : Arsenał, kościoły, Scuolas, Murano & Lido
Część 2: Praktyczne wskazówki
Budżet
- Transport: nie jest konieczny, ponieważ wszystko można zrobić na piechotę, ale i tak miło jest popłynąć łodzią wzdłuż Grand Canal
- 75mn : 7,5€
- 24h : 20€
- 48h : 30€
- 72h : 40€
- 7 dni: 60€
- bilety można kupić w przedsprzedaży (w tej samej cenie co na miejscu) na stronie Civitatis
- Odwiedziny :
- Muzeum Świętego Marka: 5 €
- Palais des Papes i 3 inne muzea: 25€
- Panoramiczne widoki:
- Z kampanili na placu św. Marka (10€/osoba, przejazd windą)
- Z dzwonnicy kościoła San Giorgio Maggiore (6€/osoba, przejazd windą). Na wyspę można dostać się statkiem nr 2
- Z domu towarowego T Fondaco dei Tedeschi by DFS (wstęp wolny)
- Airbnb: €49/noc w pobliżu Arsenału w październiku 2020. Zyskaj do 50€ zniżki na swoją pierwszą rezerwację na Airbnb, klikając tutaj
- Gondole :
Możesz również znaleźć niestandardowe Mapy Google, które zrobiłem z moją siostrą dla Włoch tutaj, jak również wszystkie nasze artykuły we Włoszech tutaj