Ten artykuł powinien nosić tytuł „Jak sprywatyzowaliśmy Kaplicę Sykstyńską”, bo takczuliśmy się VIP-ami
Po kilku dniach odpoczynku (słynne wakacje po wakacjach), nie ma już czasu na próżnowanie, bo Rzym jest ogromny i jest tyle rzeczy do zwiedzenia. Watykan jest oczywiście pierwszym miejscem, które odwiedzamy wśród płatnych miejsc turystycznych: jesteśmy bardzo podekscytowani wyjazdem do „nowego kraju” , nawet jeśli jest on najmniejszy.
uwaga: jest to jeden z rzadkich artykułów, gdzie radzę czytać na komputerze, aby lepiej podziwiać zdjęcia
Część 1: Dziennik podróży
Część 2: Porady praktyczne
Część 1: Podróż
Duch rywalizacji WŁ
Po wysłuchaniu tak wielu przerażających historii od turystów, którzy pojechali do Rzymu nieprzygotowani, JB rezerwuje bilety do Watykanu z miesięcznym wyprzedzeniem. Jest to jednak zupełnie zbędny środek ostrożności w „świecie po”, który wprowadził Covid, gdyż nigdzie na świecie nie ma już turystów (poza nami, albo prawie)
Wciąż stawiamy wszystkie szanse po naszej stronie, nawet jeśli oznacza to grę łokciami z innymi turystami (tryb rywalizacji ON)
- odwiedzamy w ciągu tygodnia
- rezerwujemy bilety online (i tak jest to obowiązkowe)
- zwiedzamy zaraz po otwarciu (o godz. 10.00 – od 14 września 2020 r. jest to godz. 9.00)
- dotrzemy tam 30 minut przed otwarciem
Ludzie ustawiają się losowo z powodu braku wskazówek, aż pracownik prosi wszystkich o ustawienie się w kolejce i przypadkiem jesteśmy wśród pierwszych 10 osób w kolejce (podczas gdy inni przyszli o 9 rano).
Jeśli chcesz mieć takie „szczęście” jak my, zarezerwuj miejsce o 10:00 rano również w dni powszednie i stań tuż obok znaku „wejście grupowe”. Nie martw się, zrobię Ci osobny przewodnik na wizytę w Watykanie 😉 Kiedy turyści wrócą, można tutaj również zdecydować się na specjalne pierwszewejście (1h30 przed otwarciem dla publiczności).
Jest kilka kontroli: sprawdzenie rezerwacji, bramka bezpieczeństwa, rezerwacja biletu online, skorzystanie z audioprzewodnika… Nie robiąc tego specjalnie i z naszymi małymi torbami, nie potrzebujemy instrukcji i okazuje się, że wchodzimy do muzeumjako pierwsi!
W naszych głowach rodzi się pomysł: a gdyby tak pospieszyć się i podziwiać Kaplicę Sykstyńską w małych grupach?
Kaplica Sykstyńska bez turystów
Ponieważ kaplica znajduje się prawie na końcu trasy, upewniamy się, że uda nam się przejść przez wszystkie poprzednie pomieszczenia (musimy trzymać się wyznaczonej trasy, ale możemy ją powtarzać do woli), biegniemy jak szaleni, korzystając ze wszystkich możliwych skrótów do Kaplicy Sykstyńskiej. Muzeum jest tak ogromne, że docieramy do niego dopiero po 15 minutach sprintu.
Nagroda jest nie do pogardzenia: przez 15 minut jesteśmy sami w kaplicy. To tak jakbyśmy go sprywatyzowali 🙂 W końcu…
z 3 strażnikami pilnującymi, żebyśmy nie robili żadnych zdjęć w środku (jest zakaz).
Doświadczenie jest MAGICZNE, masz cały czas na świecie, aby przyjrzeć się każdemu rysunkowi, sufitowi, fałszywym zasłonom, trompe-l’oeil, aby dostrzec palec Adama, znaleźć autoportret Michała Anioła, podziwiać KAŻDY rysunek. Zamieszczam zdjęcie Papieża, samego w kaplicy, abyście mogli sobie wyobrazić, co czuliśmy.
Palec Adama znajduje się prawie na środku sufitu, bardzo łatwo go znaleźć.
Dopiero po kilku minutach zorientowałam się, że te wielkie zasłony na ścianie to po prostu trompe-l’oeil 😀
Po jednej stronie znajdują się rysunki dotyczące życia Mojżesza, po drugiej – życia Chrystusa. W górnej części ścian znajdują się (fałszywe) rzeźby papieży, a sufit opowiada historię Księgi Rodzaju.
Sąd Ostateczny, który na początku był bardzo krytykowany (z powodu nagich ciał) jest dziełem Michała Anioła i jest to najbardziej widoczne i imponujące dzieło, kolory są niesamowite, a szczegóły liczne. Michał Anioł zastosował nowatorską technikę, która polegała na rysowaniu bezpośrednio na świeżo nałożonym na ścianę tynku. W ten sposób kolory i rysunek zostają zaimpregnowane w ścianie. Ponieważ jednak tynk schnie stosunkowo szybko, za każdym razem należy nałożyć niewielką ilość tynku.
Na wewnętrznym dziedzińcu znajduje się kilka paneli ze szczegółowymi rysunkami Kaplicy Sykstyńskiej, tak aby przewodnicy mogli je objaśnić turystom PRZED zwiedzaniem Kaplicy. Czy zdajesz sobie sprawę, jak wiele rysunków jest do podziwiania? No cóż, miałem czas, żeby obejrzeć je wszystkie.
Aby przeczytać te panele, kliknij na każde zdjęcie, aby je powiększyć)
Od tego momentu ostatnie pokoje zwiedzamy już wolniej, ale nadal samotnie.
Następnie ponownie okrążamy muzeum, ale tym razem w towarzystwie 20 do 50 turystów maksymalnie za każdym razem.
A kiedy wracamy do Kaplicy Sykstyńskiej po raz drugi, jest tam około 30 turystów maksimum (patrz zdjęcie zrobione z zewnątrz).
Muzeum Watykańskie składa się z kilku muzeów. Wydaje mi się, że poza Luwrem nigdy nie odwiedziłem tak ogromnego i dobrze zaopatrzonego muzeum. Wszystkie sufity są ozdobione, nie wiadomo gdzie patrzeć, bo wszędzie jest pięknie, trzeba podziwiać każdy zakątek pod kątem 360°, od podłogi do sufitu, mijając drobne szczegóły na ścianie. Pod koniec 2. fragmentu staje się to za dużo .
Zamieściłem tu kilka ciekawostek, które mi się spodobały
Muzeum Gregoriańsko-Egipskie
Założone w 1839 roku przez papieża Grzegorza XVI, Muzeum Egipskie Gregoriańskie posiada dziewięć sal. Kolekcja nie jest aż tak niesamowita, zwłaszcza, że zwiedziliśmy już Muzeum w Luwrze, Muzeum Egipskie w Turynie i Muzeum w Kairze.
Dziedziniec wewnętrzny
Na dziedzińcu jest zbyt gorąco, by spędzać na nim czas, ale dominuje nad nim ogromny metalowy globus. Znajduje się tam również głowa Augusta, która ma kilka metrów wysokości oraz Cortile della Pigna (Drzewo Sosny), które przedstawia szyszkę sosnową o wysokości 4 metrów.
Braccio Nuovo
We Włoszech uważają, że starożytne dzieła powinny być wystawiane w kontekście jak najbardziej zbliżonym do ich oryginału. Stąd budowa Braccio Nuovo, Nowego Skrzydła, aby wyeksponować starożytne dzieła skonfiskowane niegdyś przez Napoleona. Jest to jedno z moich ulubionych pomieszczeń w Watykanie.
Muzeum Pio-Clementino
Największe wrażenie w muzeum zrobiła na mnie Sala Okrągła: przykryta półkulistym sklepieniem, imitującym Panteon Hadriana, zajęta przez wielką czerwoną porfirową nieckę, która z nowoczesnymi integracjami osiąga 13 metrów obwodu.
Galleria dei Candelabri
Galeria wzięła swoją nazwę od gigantycznych marmurowych kandelabrów, które wraz z kolorowymi marmurowymi kolumnami wyznaczają sześć sekcji sali. To właśnie tutaj zauważyliśmy wiele trompe-l’oeil, tak dobrze wykonanych, że musieliśmy robić zbliżenia naszymi aparatami, aby sprawdzić, czy to trompe-l’oeil czy nie.
to jest trompe-l’oeil
Galleria delle Carte Geografiche
Prawdopodobnie mój ulubiony pokój w Watykanie. Nie wiem dlaczego przypominała mi Salę Lustrzaną w Wersalu, pewnie przez te złote elementy wszędzie.
Korytarz ten, arcydzieło z końca XVI wieku, ma 120 metrów długości i zajmuje 1200 metrów kwadratowych. Wypełniają go mapy wszystkich regionów Włoch. Na końcu korytarza znajdują się dwie wspaniałe mapy Włoch. Renowacja trwała latami, a korytarz został ponownie otwarty w 2016 roku. Przeszliśmy przez nią sami, ze strażnikiem i było magicznie.
Sufit jest niezwykle ruchliwy, z mnóstwem szczegółów, ale jest to również najbardziej zrealizowany sufit w mojej opinii (poza Kaplicą Sykstyńską oczywiście).
Pokoje Rafaela
Cztery tzw. pokoje Rafaela były częścią apartamentu na drugim piętrze Pałacu Papieskiego. Papież Juliusz II della Rovere (papież w latach 1503-1513) i jego następcy uczynili z niego swoją rezydencję. Dekoracja obrazowa została wykonana przez Rafaela i jego uczniów w latach 1508-1524.
Poza pierwszą salą (urządzoną przez uczniów Rafaela według rysunków ich mistrza, który zmarł przedwcześnie przed zakończeniem prac), pozostałe są raczej małe i ma się wrażenie, że jest w nich trochę ciasno, mimo nielicznych turystów.
Apartament jest trochę nudny, szczególnie sztuka współczesna. Apartamenty Borgiów są zamknięte na 2/3 (wielkie rozczarowanie dla mnie, która uwielbiam serię Borgiów). Potem przychodzi Kaplica Sykstyńska (wcale nie nudna). Reszta jest na wpół zamknięta i nie tak pamiętna.
Z niektórych pokoi można czasem zobaczyć Rzym, Watykan lub Ogrody Watykańskie. Nie wahaj się wyjrzeć przez okno, gdy nadarzy się okazja.
Kończymy przy sklepie z pamiątkami (zamkniętym, bo nie ma już turystów). W tym miejscu znajduje się mała strzałka, którą można wrócić do muzeum. Jeśli nie zrobisz tego tutaj, będziesz musiał iść dalej przez kolejne 10 minut, zanim będziesz mógł zrobić to ponownie.
Na końcu dochodzimy do podwórka z bardzo miłą kawiarenką. JB umiera z pragnienia (w toaletach woda z kranu nie nadaje się do picia) i w 5 sekund spija butelkę wody. Powinniśmy byli przyjść z małą butelką wody, to jest dość dozwolone w muzeum. Tylko jedzenie jest zabronione.
Docieramy do szatni, w której znajdują się miniatury Watykanu (uwielbiam miniatury). Z tego miejsca można również zwiedzić muzeum.
Na tym kończy się nasza wizyta w Muzeum Watykańskim. Wychodzimy ogromnymi, spiralnymi schodami i idziemy na Plac św.
Część 2: Praktyczne wskazówki
Jak się tam dostać?
Google Maps jest Twoim przyjacielem i będzie w stanie pokazać Ci najlepszy sposób dotarcia tam transportem publicznym (wpisz Muzea Watykańskie w Google Maps)
Bilety
Obowiązkowonależy kupić bilety online i wybrać termin zwiedzania. Przyjdź jak tylko się otworzy, tak jak my to zrobiliśmy, aby być bezpiecznym.
Zdecydowaliśmy się na Muzea Watykańskie – bilety wstępu po 17€/os + 7€ za audioguide w języku francuskim.
Zachęcamy do kilkukrotnego obejścia muzeum, jeśli lubicie spacerować i macie czas. Wszędzie są skróty, więc szukajcie znaków, jeśli chcecie wejść do Kaplicy Sykstyńskiej lub apartamentów Rafaela, nawet jeśli resztę będziecie musieli zwiedzić później.
Dress code: czytaliśmy, że są pewne ograniczenia dotyczące dress code’u w Watykanie. Dotyczy to tylko bazyliki św. Piotra, a nie muzeum.
Aby poznać więcej pomysłów na wycieczki lub zarezerwować bilety z przewodnikiem, sprawdź oferty Civitatis i Viator (firmy Tripadvisor) w Rzymie
Zwiedzanie Muzeów Watykańskich bez tłumów
- Kiedy turyści wrócą do Włoch, Kaplica Sykstyńska znów zostanie opanowana. W tym przypadku, można zdecydować się na bilet pierwszego dostępu, wejdziesz 30 minut przed pierwszą wizytą grupy i 1h30 przed otwarciem dla ogółu społeczeństwa. Do nabycia na Civitatis za 56€
- Zwiedzanie Muzeów Watykańskich z przewodnikiem w języku francuskim można zarezerwować w Civitatis za 45€
Czy podobał Ci się ten artykuł? Znajdź wszystkie nasze dzienniki z podróży po Włoszech tutaj, a z Rzymu tutaj
Adresy i miejsca wymienione w tym artykule znajdziecie na niestandardowych Mapach Google, które zrobiłam z moją siostrą dla Włoch tutaj.