W drodze do Nikaragui zatrzymaliśmy się na 3 dni w Panama City, aby zrealizować jedno z moich dziecięcych marzeń: przepłynąć Kanał Panamski łodzią.
W przeciwieństwie do Kanału Sueskiego, który znajduje się na poziomie morza, Kanał Panamski posiada kilka śluz. Kanał Panamski ma 77 km długości i przecina Przesmyk Panamski, łącząc Ocean Spokojny z Atlantyckim.
Francuzi myśleli, że będą mogli zastosować te same techniki, które zastosowali przy budowie Kanału Sueskiego, ale ponieśli sromotną klęskę z powodu trudności technicznych (wykopanie przekopu Culebra było zbyt trudne dla ówczesnych środków) i strat ludzkich (malaria, żółta febra)…. Projekt został następnie przejęty przez Stany Zjednoczone i ukończony w 1914 roku.
Dziś nadal istnieją 3 systemy śluz z tamtych czasów (znacznie ulepszone), z 2 drogami: Gatun (można zwiedzać), Miraflores (można zwiedzać ) i Pedro Miguel. Ze względu na maksymalne wymiary tych śluz, są one narzucone na łodzie przepływające przez kanał, a łodzie te nazywane są Panamax.
Ponadto, istnieją dwie nowe 3-torowe śluzy, które mogą pomieścić większe statki: Agua Clara (można ją zwiedzić) i Cocoli – podwajające przepustowość Kanału Panamskiego. Przyjęte nowe wymiary pozwalają na przyjęcie tzw. nowego panamaxa.
Zarezerwowaliśmy wycieczkę na małej łodzi (Panama Marine adventures), co pozwoliło nam przekroczyć 2 śluzy (z 3): Miraflores i Pedro Miguel. Kosztowało nas to 120$/osobę (więcej informacji tutaj)
Jak to działa w praktyce
Ponieważ jesteśmy małą łodzią, musimy przeprawiać się z większą łodzią. A czas przejścia jest ustalany dzień wcześniej. Po przejściu przez śluzy wchodzimy do czegoś w rodzaju „basenu” (z 2 innymi łodziami).
Zamykają się za nami wielkie drzwi. Woda odprowadzana jest „otworami” na dnie, nic nie czujemy, widzimy tylko, że schodzimy coraz bardziej w dół, w kierunku „ścian” śluzy. Kiedy osiągniemy ten sam poziom wody, co pożądany, wielkie drzwi otwierają się (dzięki systemowi hydraulicznemu) i płyniemy dalej.
W tym kierunku „idzie się w dół”, a w drugim kierunku „idzie się w górę” – ale wszystko to odbywa się za pomocą wody.
Przeprawa jest możliwa dzięki wodzie pochodzącej z rzek i sztucznych jezior stworzonych na potrzeby kanału (słodka woda jest odprowadzana do obu oceanów). Trzeba więc mieć dużo wody, a na szczęście tutaj dużo pada (byliśmy tego świadkami).
Kiedy słodka woda jest wpuszczana do oceanu, ryby słodkowodne giną, a ptaki ucztują na niej za każdym razem, kiedy przepływa łódź.
Podczas przechodzenia przez śluzy, bardzo duże łodzie mają bardzo mało miejsca do manewrowania i są wspomagane przez 8 lokomotyw, które ich nie ciągną, a jedynie pozwalają łodzi płynąć prosto przed siebie, bez uderzania w ściany śluzy.
Podczas przeprawy przez wąski przesmyk Culebra pomagają im również inne małe łodzie, które pozwalają skorygować trajektorię i uniknąć wypadków. Wszystkie łodzie przepływające przez kanał są wspomagane, pilot kanałowy wsiada na pokład i kieruje łodzią.
Łodzie nie mogą płynąć w obu kierunkach z powodu Pucharu Culebry, gdzie tylko jedna łódź przepływa w tym samym czasie. Tak więc w ciągu 12 godzin można przepłynąć od Oceanu Spokojnego do Oceanu Atlantyckiego. W ciągu następnych 12 godzin, możesz iść w drugą stronę. Lepiej więc nie przyjeżdżać późno, ryzykując, że trzeba będzie czekać 12 godzin.
Przejście jest dość bolesne, bo musimy na siebie czekać. Duża łódź za nami potrzebuje dużo czasu, aby ustawić się prawidłowo i porusza się bardzo powoli. Przeprawa przez tylko 2 śluzy zajęła nam 6 godzin. Gdybyśmy chcieli przepłynąć z jednego oceanu na drugi, zajęłoby nam to 12 godzin!
Ale mieliśmy szczęście, bo na kolejnym pasie ogromny kontenerowiec, Panamax, sam mija śluzy i jest to niepowtarzalny widok.
A kiedy już znajdziesz się na Pacyfiku, widok jest naprawdę niesamowity.
Moja opinia o Panama Marine Adventures
Mimo wygórowanej ceny (120$/osoba) stwierdzam, że obsługa pozostawia wiele do życzenia. Odbiór odbywa się tylko przed hotelami z ich listy, w przeciwnym razie musieliśmy sami jechać w miejsce oddalone od centrum (i tak 10$ taksówką). Zarezerwowaliśmy więc pokój w jednym z hoteli z listy (Hampton by Hilton, link Booking), który polecam.
Na statku było nas około 300 osób i szczerze mówiąc, o ile nie wcisnęliśmy się w ławki z obcymi ludźmi, nie było wystarczająco dużo miejsca, trzeba było stać przez większość czasu.
Łódź nie jest zbyt dobrze zaprojektowana, z 2 „zamkniętymi” i w pełni klimatyzowanymi piętrami i tylko jednym piętrem (połowa w pełnym słońcu) otwartym. W rezultacie wszyscy walczą o krzesła na zadaszonym tarasie.
Obiad wliczony w cenę nie jest zbyt urozmaicony, jesteśmy wzywani do jedzenia w ściśle określonej kolejności według koloru naszych bransoletek, składamy każdemu po talerzu. Dla wycieczki zaczynającej się o 11 rano, mogliśmy zjeść lunch dopiero o 15. Na szczęście woda i napoje gazowane są serwowane do woli przez cały czas trwania wycieczki.
Wydaje się jednak, że jest to najbardziej profesjonalny i najwyżej oceniany z wszystkich serwisów łodziowych. Informacje zwrotne (w języku angielskim i hiszpańskim) są naprawdę dobre. Toalety są liczne i czyste. Komunikacja jest na najwyższym poziomie (harmonogram odbioru przekazany dzień wcześniej przez e-mail), a odbiór jest na czas. Na życzenie kierowca, zamiast podrzucić nas pod hotel, podwiózł nas przed stare miasto.
Przyjdźcie więc z przekąskami, nie oczekujcie luksusowych doznań i przygotujcie się na długie stanie. Przeprawa przez kanał jest bardzo droga dla łodzi (nawet turystycznych) stąd wysoka cena.
Aby uzyskać więcej praktycznych informacji na temat zwiedzania kanału łodzią lub transportem publicznym, przeczytaj mój praktyczny przewodnik tutaj
Zobacz również wszystkie nasze artykuły o Panamie